Στις νέες δυνατότητες που δίνει ο νόμος 4430/2016 για την ανάπτυξη της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, καθώς και τα εργαλεία υποστήριξής της, αναφέρθηκε η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας Ράνια Αντωνοπούλου, περιοδεύοντας στη Λέσβο.

Χθες, σε συνάντησή της με μέλη συνεταιρισμών και παραγωγούς από όλο το νησί στην Αγία Παρασκευή και στη συνέχεια στο Μεσότοπο, ανέπτυξε τις βασικές αρχές της κοινωνικής οικονομίας για τη δημιουργία συνεταιριστικών σχημάτων που, όπως σημείωσε, στόχο δεν έχουν μόνο το κέρδος, αλλά να μπορούν να καλύψουν τις βιοποριστικές τους ανάγκες και ταυτόχρονα να εργάζονται για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών, ενώ με το παραγόμενο κέρδος να ανοίξουν κι άλλες θέσεις εργασίας.

Χρηματοδοτικά προγράμματα

Όπως τονίστηκε στις χθεσινές συναντήσεις, οι συνεταιρισμοί και τα συλλογικά σχήματα, που θα αποφασίσουν να ακολουθήσουν τις προϋποθέσεις που θέτει ο σχετικός νόμος, που ψηφίστηκε τον περασμένο Οκτώβριο, θα ενταχθούν στο μητρώο κοινωνικής οικονομίας του υπουργείου Εργασίας και θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν τα εργαλεία που παρέχονται. Σύμφωνα με το σχεδιασμό του υπουργείου, όπως είπε η κ. Αντωνοπούλου, το επόμενο διάστημα θα δημιουργηθούν τα «περιφερειακά κέντρα στήριξης», ενώ έως τον Μάιο αναμένεται να βγουν προσκλήσεις από το υπουργείο για τρία χρηματοδοτικά προγράμματα που θα αφορούν υπάρχουσες συνεταιριστικές επιχειρήσεις, αλλά και τη δημιουργία νέων, που θα μπορούν να καλύπτονται

α) για την αγορά εξοπλισμού

β) βοήθεια για νέες προσλήψεις και

γ) για τα πάγια έξοδά τους.

Ένα δεύτερο εργαλείο που θα στηρίξει τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι το Ταμείο Κοινωνικής Οικονομίας. Όπως είπε η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας «το ταμείο αυτό, μια τράπεζα ουσιαστικά θα μπορεί να στηρίζει τα επιχειρηματικά αυτά σχήματα σε τέσσερα στάδια με στόχο να αποκτήσουν την αυτοδυναμία τους.

Συγκεκριμένα μία επιχείρηση θα μπορεί:

α) να παίρνει επιχορήγηση

β) να παίρνει επιχορήγηση αλλά στη συνέχεια να την επιστρέφει

γ) να παίρνει χαμηλότοκο δάνειο, ενώ σε ένα τέταρτο στάδιο να μπορεί το ταμείο αυτό να παρέχει τις εγγυητικές επιστολές που απαιτούν οι τράπεζες σε επιχειρήσεις που επαναδραστηριοποιούνται από τους εργαζομένους της (π.χ ένα χρεοκοπημένο εργοστάσιο που οι εργαζόμενοι αποφασίζουν να το επαναλειτουργήσουν).